2005 Κώστας

Caktos to LeTemps2

Ο Κώστας ήταν ο αρχηγός των δυναμικών φοιτητών ΑΝΑΧ της Σχολής. 
Ηταν μαζί μου στο εργαστήριο από το δεύτερο χρόνο κι όλας των σπουδών του. Πολύ καλό παιδί αλλά και πρώτος στις καταλήψεις και άλλες τέτοιες λοβιτούρες. 

Επαναστάτης σούι τζένερις. Σεβόμουν τη τρέλα του, αν και πολλοί θεωρούσαν ότι είχα προσχωρήσει στη πολιτική τους. (Στο ίδιο πανεπιστήμιο είχαμε και τον Ηλία Κασιδιάρη - και δεν τον ξέραμε). 

Πρόσφατα μετά τα Αμερικάνικα και Βρετανικά Πανεπιστήμια κατέληξε στο  Παρίσι στα μέσα του Μάη, που κύλισε κανονικά.(για το Μάη του 13 ανησυχώ).

Κάναμε ωραίες πλάκες. Π.χ. μια μέρα που τον ζήτησα στο τηλέφωνο έστειλαν να τον ειδοποιήσουν στο Μεγάλο αμφιθέατρο που μιλούσε στην Γενική Συνέλευση Φοιτητών:

- Σύντροφε έλα στο τηλέφωνο.

- Μα τώρα έχουμε συνέλευση,

- Ελα είναι ανάγκη.

- Ποιος είναι;

- Ο Αρσένης. (έτσι είχα πεί)

Αίσθηση. Εποχή των μεγάλων κινητοποιήσεων για την Παιδεία (Γεράσιμε κάτσε φρόνημα)

Ερχεται στο τηλέφωνο.

- Κύριε Υπουργέ.

- Κουφαλίτσα τέλειωνε. Ελα στο εργαστήριο. Εχουμε δουλειά

- Δάσκαλε μ’ έκαψες.

Τελικά έβαλα κι εγώ πλάτη να πάει  στην Αμερική για μεταπτυχιακά, όπου πέφτει με τα μούτρα στη επιστήμη και αραιώνει τις επαφές του με τα συντρόφια του.

Είμαι λοιπόν στο μάθημα και με ρωτούν οι δικοί του γιατί χάθηκε, αν είναι καλά στο Πανεπιστήμιο της Αμερικής και αν έχει … προβλήματα με τους Αμερικάνους!

Τους καθησύχασα. Μού ζήτησαν το ε-μαίλι του.

Παίρνω λοιπόν κι εγώ την κιμωλία και γράφω:

Costas@guandanamo.gov