21:
>Πάντως, το “της Χάρης Αλεξίου” είναι πολύ συχνότερο -και ακόμα συχνότερο το “της Χάρις Αλεξίου”
>Πάντως, το “της Χάρης Αλεξίου” είναι πολύ συχνότερο -και ακόμα συχνότερο το “της Χάρις Αλεξίου”
Η Χάρις, της Χάριτος, της Χάρης, αλλά και της Χαρούλας.
Ο Χάρης του Χάρη, που
είναι απέναντι απ την Ελένη (Την Μακρόνησο). Που έχει κι ένα μαγκιόρο φουσκωτό
και μας πέταξε απέναντι στο νησί της προάλλες.
Α, ναι κι ένας άλλος:
Γύρισε στο δωμάτιο ο
Γιάννης τσουλώντας το στατό με τους ορούς.
Είχε κάνει την πρώτη του βόλτα στους διαδρόμους του Νοσοκομείου μετά από μια
σοβαρή εγχείρηση στο πάγκρεας.
-Με ζήτησε κανείς;
-Ναι. Να δεις πως τον
λέγανε, Χάρη; Χάρο;
Πέθανε ο φουκαράς μετά από μερικές μέρες
Κι ο
Κοσμάς που γέλαγε με το χωρατό μου, πέθανε κι αυτός αργότερα.
Τα φιλαράκια μου.
Πλακούλες που θα κάνουμε πάλι...
1 σχόλιο:
γεια σου Γς ! το είδα τώρα (που μ' έστειλες από τον sarant :) )
ακούς "τής Χάρης" (γιατί μοιάζουν ακουστικά οι τύποι), αλλά αυτός που τό λέει εννοεί "τής Χάρις"
το όνομά μου έχει πάψει να υπάρχει στη δημοτική (είπαμε (μετά Μπ.)) : απόδειξη η αιτιατική : ακούς "την Χάρις" και ΠΟΤΈ, μα ΠΟΤΈ, "την Χάρη"
θα ξανάρθω, ωραία είναι δω, μ' αρέσει
(έχουμε και την ίδια συμπάθεια στο αγκυλωτό φυτό :))) )
Δημοσίευση σχολίου