Συνολικές προβολές σελίδας

Η λίστα ιστολογίων μου

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Ο Κάκτος στο Λούβρο


Την είδα πρόσφατα μετά από 40+ χρόνια.
Ψέματα την είχα δει πριν 30 σ ένα συνέδριο.
Αλλά και μια άλλη φορά πριν 25 χρόνια. Ένα ένα τα θυμάμαι.

Τυχαία στην Αθήνα. Εξω από το Αρσάκειο. 
Με βούτηξε από το μπράτσο. Δεν την είχα προσέξει.
-Βρε πως από δω;
-Βόλτα, Σάββατο σήμερα είπα να κατέβω στο κέντρο. Εχω χρόνια να κατέβω στο κέντρο.
-Ναι και εγώ δεν ξέρω τι μου ήρθε σήμερα. Ο Θεός!  
-Ναι ο Θεός το κανόνισε. Είπαμε κι άλλα τέτοια που ξεσκέπαζαν το ρόλο του θεού για την τυχαία συνάντησή μας. 
-Ταξί!
Ανοίγω την πόρτα
 -Μπες.
–Που πάμε κύριος;
-Ξενοδοχείο Λούβρο. Εκεί πηγαίναμε τότε.
-Μα τι κάνεις Γιάννη;
-Σούτ! Μην πας κόντρα στο θέλημα του θεού!

Τι; Δεν σας αρέσει το Λούβρο;

Πριν 40 χρόνια ήταν πολύ κυριλέ.

Αλλά ποιό Λούβρο; 

Πάει γέρασα για τα καλά. Βίκτωρ Ουγκώ το λέγανε το ξεμοδοχείο και είναι ακόμα στην οδό Βίκτωρος Ουγκώ 16 στο Μεταξουργείο. 


Πάντως άν υπάρχει θεός θα μου την έχει στημένη:

-Για έλα δω ρε κάθαρμα. Μαζί την πηδήξαμε; Γιατί με ανακάτεψες στις βρομιές σου; Στον παράδεισο! Για να βάλεις μυαλό.
-Οχι ρε παππούλη...





Δεν υπάρχουν σχόλια: